აბა როგორ დაგიამო, ან რა ლექსი გიმღერო,
ბიჭოვ ჩემო სიყვარულო ვარდისა და მზის ფერო,
ნუთუ აღარ გაგახსენდი რაც აქედან წახვედი,
ოჰ, ნეტავი ერთად იყოს თბილისი და წაღვერი.
თვალს გავახელ, წიგნს გადავშლი,
თუ მიდამოს გავცქერი,მომანათებს შენი სახე
და თვალების ჩანჩქერი,
შენზე ფიქრებს გადავურჩე, თუ თბილისის მზე მწვია,
ბევრი კოცნა დაგადევნე ერთიც არ მოგეწია.
აგერ უკვე სამი დღეა რაც დატოვე ეს მხარე
და წერილიც არ მომწერე ერთიც არ გამახარე,
შენ ნაძვნარში დასეირნობ მე კი მადნობს ივლისი,
ოჰ, ნეტავი ერთად იყოს წაღვერი და თბილისი.
იქნებ სხვაზე გადამცვალე, სხვას აენთე კელაპტრდ,
არ გიყვარვარ, ჩემი ლექსი აბა რად მოგენატრა,
თუ გიყვარვარ რად გამირბი, რატომ თავაზიანობ,
თუ ჩემი ხარ, რატომ გინდა ეჭვით დამაზიანო,
ჩემო ვარვკვლავთვალიანო მთვარის თანაზიარო.